Onervaren als een jonge knaap. Wat nooit lijkt over te gaan. Blijkt het zover gekomen te zijn dat het te laat is om de grote reis nog te maken, de stap te zetten, alles achter je te laten, ook je identiteit, jezelf heruit te vinden, herboren te worden in een nieuwe, juistere versie van jezelf, één waar de systeemfouten door de hoge spanningen als vanzelf uit verwijderd raakten. De herinneringen in andermans hoofd, die nooit overeen kwamen met de realiteit hoe jij ze zag. De ideale vermomming in het grote carnaval. Misschien ben jijzelf ook wel zo iemand die zich elke ochtend opmaakt voor de helverlichte spiegel, om de optische illusie te versterken omheen het lege wezen dat je bent.
Tb. 12-13 april 2020
door Tom Bessemans
tekstbron:
Geregistreerde lezing(en) van deze tekst:
Wow & Flutter #35 - Onervaren als een jonge knaap
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be
Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!
