Je ziet hoe de dingen in mekaar zitten en hoezeer die constructie op weinig inhoud gestoeld is en hoe je die holheid kan aankaarten en bevechten door het invullen van het plaatje met heel het bonte kleurenpallet der originele eindeloze creatie in expressie van de onvermijdelijke veranderingen die niet tot lethargie dienen te leiden, maar veeleer tot algehele beleving van het geheel, met de nadruk op de wonderbaarlijke schoonheid ervan. Deze valt al nauwelijks te beschrijven en nog minder te begrijpen, laat staan de creaties van onze geconnecteerde kennisopbouw – met een op intelligentie gelijkende karaktertrek incluis – waar ons begripsvermogen al helemaal aan begint achterop te lopen. De vragen blijven hoe langer hoe minder onbeantwoord en toch stijgt de onwetendheid. De omvang van de zinloze leegte neemt toe. De zingeving die liefde en ook vriendschap bieden, lijkt de enige hoop op verzachting, met daarnaast elke vorm van vredevolle connectie met de natuur van ons zijn, onkruid incluis, als trouwe vriend in onzekere tijden, die je je vragen helpt oplossen en je ook nieuwe vragen stelT omtrent het leven dat je leidt. Antwoorden zijn niet immer in overvloed aanwezig jedoch de twijfel alleen al, laat je weten dat je niet weet welke alle mogelijkheden zijn. Laat staan dat je ooit zeker zou weten welke invloed achter de golf schuilt.
Tom Bessemans
16-27 mei 2020
Orgel
door Tom Bessemans
tekstbron:
Geregistreerde lezing(en) van deze tekst:
W&F #56 - Je ziet hoe de dingen in mekaar zitten
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be
Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!
