[hoe je niet open wou]

hoe je niet open wou,
maar ik bleef geduldig
drukken op al je pijnknobbels;
je kraakte; en daar is het:

je leed, vermomd tot argwaan;
je hart is uitgemolken
en je tred is licht

het zoeken start
voor een gesloten deur
en in het donker

je gaat op tast, je raakt iets
kwijt, jezelf of mij, en
keert terug en draait je om en
om tot je van snelheid barst.

en nu, vanuit de leegte
beven, gedonkerd, pioenen.

door Svetlana Zakharova

tekstbron: inzending ontvangen op 23/03/2021
opgenomen in WEEKBLADEN #44 - trisonore astrolabe
gebruikt in uitzending RK 2021-03-27

Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be