het komt zo laat, de liefde,
dat het een gevecht zal
worden met de tijd.
hoe leef ik door de klamme
dagen heen tot ergens waar
je bent, hoe laat ik weer los
mijn lijf erkent je als mezelf,
je raakt me in de kern, zo diep
dat je verdwaalt en blijft maar
spoken in mijn hoofd en hart
hoe dankbaar moet ik zijn
voor alle leed en pijn die ik dan
telkens mag ervaren. en hopen
dat het slijt en went.
door Svetlana Zakharova
tekstbron: Facebook
opgenomen in WEEKBLADEN #50 - lichtpijn
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be