Categories
TVA

TE LAAT

Experimenteel luisterspel live gebracht op Radio Klebnikov. Proeve van TVA (algoritmisch klanktheater); de tekst is code en wordt afgespeeld op de hardware, een mix van lokaalgebonden geluidsapparatuur en acteurs. De uitvoer van dit ‘stemmenapparaat’ is invoer voor het postproductieproces. TVA is de logische voortzetting/update van het ‘Theater van de Wreedheid’ van Antonin Artaud.

Download het geluidsbestand van deze lezing (mp3)

    van NKdeE
in een lezing van Arnout Camerlinckx, Dirk Vekemans and Els Debarbieux
opgenomen op 09/01/2021



tekst

te laat

//Théâtre presque Véritablement Algorithmique

level 1

Dag. Zij aanbidden de zon op een terras. Het krijten van de meeuwen rukt alle vrouwen de rok af. De mannen knielen en likken. Het wacht. Nacht. Bevinger de zingende randen van de maan. Het duurt niet lang voor ze komt. Haar sierschouder kromt. Haar zucht is kinderverdriet, zegt ze. “Mijn zucht is kinderverdriet”. De klank streept verbittering uit in bloedlijnen, in dof klonterstof. Klaarheid. Hier is ‘ik’, daar is ‘jij’. Hond blaft de hond. Jij spreekt het ik. Wij smeken de dijen. Het druipt en hij lacht. Zij slaat hem. Striemen stank voor hem, naakte dank voor haar. Perfect. De borst is te smal, de pijn wordt een wij. “Twee beren twee harten / twee broodjes twee heren / op de snaar van het mes”.

level 2

Er ploft een dikke druppel ons in het stof. Retourneer het glanshaar. Defeceer de tekorten. Murw het maagslijm neerwaarts naar de darm van de dwang. Ha! Astraal kanaal. De sterrenbek opengesperd met vlammende kwijlnevelen. Prijs ons want wij wij hebben de gave gevonden, heer. Wij strelen de rafelige randen van het gat in de bloedende gaten. Het dronk bier en toekomst met hen op een terras.

level 3

Open de vouw in de waarheid. Er sist wat. Elke dwarslijn eindigt op sssst. Dadam dadam dadam dadam ssst. Het verstrengelt, kulmineert. Evenaar. Van het zwarte plafond komen kladden maden los. Hier kom je nooit meer uit. Grijp in. Modificeer. Maak een verloopring. Steek haar binnen als een wee-je-gebeente. Laat haar wriemelen in het lijf, met vinger en scheermes. Laat haar likken, bijten, rukken, duwen, reken het uit. Karteer de tellen op het bewegen, ritmeer haar.

level 4

Zij gooit hen haar lijf met liefde en al in de wielen. Alen verstokken, tentakels omarmen. Er is geen uit meer aan dit in van ons. De ziel verneukt de ziel. Vluchten herhaalt de zucht. Het laatste avondmaal is de tafel van twee, vier, acht, zestien, tweeëndertig… Doe! Stack overflow. Game over. Nu blijft nu en hier en naakt. “Je komt te laat”, zegt zij. “Ik kom te laat”, zegt hij. “Wat wil je,” zeg ik.

NKdeE
VILT 2021

level 1 Day. They worship the sun on a terrace. The chimes of the seagulls tears off the skirts of all the women. The men kneel and lick. It waits. Night. Finger the singing edges of the moon. It won't be long before she comes. Her dainty shoulder curves. Her sigh is childhood grief, she says. “My sigh is childhood grief”. The sound streaks out bitterness in bloodlines, in dull clots of dust. Clarity. Here is 'I', there is 'you'. ‘Dog’ barks the dog. ‘You’ says the I. ‘We’ beg the thighs. It drips and he smiles. She hits him. Slashes of stink to him, naked thanks for her. Perfect. The chest is too narrow, the pain becomes a we. "Two bears, two hearts / two breads, two gents / on the string of the knife". level 2 A fat drop of ‘us’ plunges into the dust. Return the shiny hair. Defecate the deficits. Murw the gastric mucus down to the gut of compulsion. Ha! Astral canal. The star's beak opened with flaming drool spraying. Praise us for we have uncovered the gift, lord. We caress the frayed edges of the hole in the bleeding holes. It drank beer and future with them on a terrace. level 3 Open the fold in the truth. Something is hissing. Each transversal ends on sssst. Dadam dadam dadam dadam ssst. It intertwines, culminates. Equator. Equate her. Waves of maggots come loose from the black ceiling. You will never get out of here. Intervene. Modify. Make a gradient ring. Stick her inside you like a wee-your-bone. Let her wiggle her body, finger and razor. Let her lick, bite, jerk, push, do the math, do the math. Map the count on the movement, rhythm her. level 4 She throws her body in their wheels with love and all. Eels harden, tentacles embrace. There is no more out to this in of us. The soul is fucking the soul. Fleeing repeats the sigh. The Last Supper is the table of two, four, eight, sixteen, thirty-two… Do! Stack overflow. Game over. Now is now again and here and naked. “You are too late,” she says. “I am too late,” he says. "What did you expect," I say.


tekstbron: not applicable

lezing toegevoegd op 2021-01-10 11:59

over deze lezing


cover

Experimenteel luisterspel, live in eerste lezing tijdens de uitzending van 9/01/2021
live mixage: Arnout Camerlinckx - Els Debarbieux
postproductie: Dirk Vekemans

Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!