Jij denk met mij: de hemel van Parijs, de grote herfsttijloze…
Wij kochten harten bij de bloemenmeisjes:
ze waren blauw en bloeiden open in het water.
Het begon te regenen in onze kamer
en onze buurman kwam, monsieur Le Songe, een spichtig mannetje.
We speelden kaart, ik verloor de ogensterren;
jij leende mij je haar, ik verloor het, hij sloeg ons neer.
Hij ging de deur uit, de regen volgde.
Wij waren dood en konden ademen.
door Paul Celan
vertaald door NKdeE Vertaaldienst
tekstbron:
vertaling: Erinnerung an Frankreich vertaald door NKdeE Vertaaldienst
Geregistreerde lezing(en) van deze tekst:
Erinnerung an Frankreich
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be
Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!
