Nox, noctis. Eerste kwartier geloof je. De geuren schuiven de struiken en dieren langs. Gekheid de oehoe, of de uil van onderuit, onderhuids vermeend vermenigvuldigt, gulzig de gulp opentrekt, het geslacht naar buiten haalt. Op 1,5 meter afstand, clean en afstandelijk. Geen tongkussen meer? Uit schrik voor het virus? Het tijdperk van de soloseks? Het stoppen met de vermenigvuldigingsdans uit angst om met de gecontamineerde sappen in aanraking te komen. Het uitsterven van de soort.
Tb. 1 april 2020
door Tom Bessemans
tekstbron:
Geregistreerde lezing(en) van deze tekst:
Wow & Flutter #25 - Nox, noctis
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be
Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!
