Vervloeien

Drup drup drup drup drup drup drup…
een gele mini-rivier meandert,
zoekt haar weg traagjes
naar een lager punt,steeds
een lager punt.

Zand tot saus
steen steeds donkerder.

Druppeldedrup
tussen de koude vingertjes
vergeten
doorlopend
sneller
dan het taaie bloed binnen.

Onderkoeld, ontvloeid
leven vervlogen, op de
gele kegel na
in een kleverig handje,

niet geschapen
voor zoveel tijd
tussen de maak en de
smaak.

Stokje valt
al bijna,
zou in zee waaien
indien het niet zo zoet was.

Onder de golden shower
de blauwe vingertjes,
traantjes bevroren, tong
verstild,
broze zuiltjes
onder het neusje.

Drup drup drup…

De branding nadert al,
stokje weg, wieltjes
onder schuim en alles
alles
vervloeit
lost op in water

later.

door Petra Fenijn

tekstbron: inzending ontvangen op 17/05/2021
opgenomen in WEEKBLADEN #52 - hardleerse tongen

Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be