Ik leef van geleende emoties, zoals
een kind de snee verhuilt versterkt door de
mond.
Ik schrijf met geleende woorden, canoniek,
ideologisch, evident.
Ik denk met geleende gedachten, de schijn van
onweerlegbaarheid.
Ik rechtvaardig met geleende rechtvaardigheid, de impulsen van mijn eenzaamheid.
Ik ben de schijn van onweerlegbaarheid.
Ik ben de simulatie van emoties.
een schreeuwende kopie.
door Sadà\Exposadà
tekstbron: Platform voor Literatuur en ergere Ellende
opgenomen in WEEKBLADEN #56 - back to the future
Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be
Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!
