Voortborduren

Voortborduren

in kruissteek (, kun jij al wat, kun jij al wat zien, wat het is, de voorstelling?)
Zie jij wel
de gespleten zee
en ik kijk mee
naar het T-strand, uit-
gemeanderd over schuim en schelpjes.
Een oneindig extra
pad, vrijgemaakt door mijn liefde
enkel en netjes haaks
tot in de oneindigheid.

Zie jij ook
de vissen gaan
langszij?
Zo dichtbij en
evengoed wij
onaangetast door hun trek.

Kijk maar beter niet
achterom,
je zult zien onze vergeten
Jezusslippers in de verte,
tenen in het zand gezakt,
hielen naar de hemel gestoken
nog bovenaards evengoed.

Heb je je emmertje
en schepje al klaar,
voor het later
voor het later, mijn lammetje?
Voor het later en voor jou, en jou
altijd, jou
draag ik op mijn schouders.

Zie je de golven en al het kwade weer
daarboven?
Vogels balancerend op de storm en het
kleffe schuim? (Ge-)
Vaarverkeer ligt
aan banden door louter lucht
en liefde (, dat ook.)

Een staf was mooi geweest,
overbodig, maar mooi!
Evengoed was de liefde
genoeg
om chaos te splitsen
(en oesters te ontbloten en mosselen, o ja!)

Zie de snuitjes links en rechts
(, aaibaar zeebanket).
Raakbaar ja,
, maar dan wel voorzichtig.
Want wat
weten zij nou helemaal
van liefde en tere
lichaamsdelen?

Wie weet er nou helemaal
van mijn liefde?

door Petra Fenijn

tekstbron: inzending ontvangen op 30/05/2021
opgenomen in WEEKBLADEN #53 - rotpeiling

Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be